Voorafgaand: Mijn zwitserse vriendin Garance en haar gastouders Mary en Phil hadden mij uitgenodigd om samen met hen en Johanna (zwitserse vriendin van Garance) rond te trekken in het Zuidereiland en Wellington. Halverwege zou ook de gastzus van Garance, Elsie, ons vergezellen. Dit was een kans die ik niet kon laten liggen! Dag 1: Driving, driving, driving to Kaikura! 27/08/2016 De eerste dag van een geweldige rondreis startte vroeg in de ochtend. Vijf enthousiaste mensen stonden te popelen om te vertrekken. Het werd al een hele uitdaging om alle bagage in de auto te proppen. Oef, gelukt! Nu konden we eindelijk beginnen aan onze reis. Deze dag draaide vooral rond rijden, rijden en nog eens rijden. We reden van Gibbston naar het 8 uur verder gelegen Kaikoura. Veel tijd om eens de beentjes te strekken hadden we dus niet. Onderweg werden we verrast door de weinige huizen we tegenkwamen. Soms duurde het wel 2 uur voor we terug een stadje zagen. Met de muziek heel luid en ons grote enthousiasme kwamen we aan in het dorpje dat bekend stond om zijn zalmkwekerij. Iedereen genoot van een vers stukje zalm. In de tweedehandswinkel kochten we allemaal een gekke hoed. De sfeer zat er echt goed in! Na een lange reis kwamen we eindelijk aan in Kaikoura. Dit kleine dorpje lag al te slapen toen wij met onze luide country muziek aankwamen. Johanna, Garance en ik genoten van een hot tub. Daarna was het tijd om 'The All Blacks' aan te moedigen op een rugby wedstrijd. De eerste dag was al meteen een knaller. Toen vielen mijn ogen dicht! Dag 2: Te Mahia 28/08/2016 Na een vermoeiende rij-dag van de dag ervoor was onze eerste vraag aan het ontbijt 'Hoelang moeten we vandaag rijden?'. Met een glimlach op haar gezicht antwoordde Mary 'Dat is een verrassing!'. Waarop ze de nieuwsgierigheid van Johanna, Garance en mij helemaal wekte. Al snel vergaten we de onbekende verrassing toen we aan de kust stopten om wilde zeehondjes te spotten. Deze schuchtere beestjes staarden ons met verwondering aan, net als wij hun bewonderden. Iets later besloten we een korte wandeling te maken om onze benen te strekken. Na een kwartiertje rond te zwerven in wat op een regenwoud leek, stuitten we op een prachtige waterval. Onderaan zwommen/speelden een aantal baby zeehondjes. Het was prachtig om te zien! Niet lang hierna reden we Picton binnen. 'Zin om de verrassing te zien?' vroeg Mary. In koor antwoordden Johanna, Garance en ik 'Natuurlijk!'. Zo kwam het dat ze ons meenam naar een kleine, gele speedboot. 'Stap maar in! Dit is jullie verrassing!'. Dit bootje was een watertaxi. Het noorden van het Zuidereiland bestaat vooral uit kleine (schier-) eilandjes. Onze overnachting was op één van deze 'sounds' gelegen. Phil, Garance, Johanna en ik kropen in de boot. Mary reed met de auto ernaartoe. Wij genoten ondertussen van een geweldige boottocht. Daarna hadden we nog een wandeling van een uurtje te goed om eindelijk aan te komen op onze bestemming. En wat voor één! Een eigen strand, zomers weer, prachtig huisje en ongelofelijk mooie natuur! 's Avonds besloten Johanna, Garance en ik om op het verlaten strand te genieten van de heldere, met sterren gevulde hemel! Dag 3: Op naar Nelson 29/08/2016 De derde dag van deze geweldige trip was een rustigere dag. Achteraf gezien was deze 'relax dag' goed gepland voor de drukke dag die erop zou volgen. We ontwaakten door het geluid van zingende vogels. Na een heerlijk ontbijt vertrokken we richting Nelson waar Elsie (de dochter van het echtpaar) netbal speelde. Dit zou een reis van een drietal uur worden. Overal waar je keek, was de natuur adembenemend. Wat zo geweldig is aan Nieuw Zeeland is dat je overal wel een landschap of een plaats tegenkomt waar 'The Lord Of The Rings' of 'The Hobbit' werd gefilmd. Zo reden wij langs de Pelorus River. Zoals iedereen wel weet is dat de plaats waar de dwergen in tonnen achtervolgd worden door hun vijand; de orks. Wij gingen ook een kijkje nemen en traden zo in de voetstappen van Peter Jackson (regisseur van LOTR en The Hobbit). In Nelson supporterden we voor Elsie tijdens haar netbal wedstrijd. Achteraf hadden tijd om Nelson te verkennen en naar de cinema te gaan. Het werd een late avond en de ochtend zou er vlug zijn... Dag 4: Wellington deel 1 30/08/2016 Na een heel korte nacht stonden we op. Met hongerige magen en kleine oogjes sleepten we onszelf naar de auto. Op de luchthaven werden we meteen onthaald door een vrolijke, opgewekte luchthavenmedewerker die ons incheckte. Nieuw Zeelanders zijn allemaal vriendelijke, vrolijke mensen ookal is het vroeg in de ochtend. Vertrouwen is één van de belangrijkste waarden in de Nieuw Zeelandse cultuur. Onze bagage en onze paspoorten werden zelfs niet gecontroleerd. Vijf minuten voor het vertrekuur werden we door dezelfde enthousiaste man begeleid naar het vliegtuig. Wel... Vliegtuigje. 'Jij, kom mee met mij.' riep de man wijzend naar mij. Een beetje verward volg ik hem naar de andere kant van het sportvliegtuigje. 'Zin om naast de piloot te zitten?' vroeg hij. Zonder na te denken juichte ik 'Natuurlijk!'. Zo kwam het dat ik vooraan mocht zitten. Ik kan bijna niet beschrijven hoe prachtig het 180°-uitzicht is van Nelson met een opkomende zon. Toch was ik ook een beetje bang van alle duizenden knopjes en lichtjes die binnen handbereik waren. Nadat we opstegen was de piloot zo vriendelijk om mij allerlei dingen uit te leggen in verband met vliegtuigen. Jammer genoeg was de vlucht veel te snel voorbij. Wellington, de hoofdstad van Nieuw Zeeland. Dit is zonder twijfelen één van de mooiste hoofdsteden dat ik ooit al heb gezien! Phil, Johanna, Garance en ik werden opgepikt door George, de broer van Mary. Hij nam ons mee naar de Weta Cave. Dit is dé plaats waar alle rekwisieten, zwaarden, kostuums, voertuigen en nog zoveel meer worden ontworpen en gemaakt voor onder andere The Lord Of The Rings, The Hobbit, Narnia en King Kong. De gids toonde ons een unieke kijk achter de schermen van werelds bekendste films. Dit was zeker één van de coolste ervaringen van deze rondreis. De volgende stop was Mount Victoria. Deze heuvel geeft een spectaculair panoramisch uitzicht over Wellington. Daarna was het tijd om deze geweldige stad zelf te verkennen. Te Papa, dit is zonder twijfelen het leukste museum ter wereld! Zelf ben ik nooit een fan geweest van musea, maar Te Papa is echt de moeite waard om te bezoeken. Het was zeer interactief en leerde me veel bij over de Maori cultuur en de Nieuw Zeelandse natuur. Het is zeer gemakkelijk om in Te Papa een aantal uren in te verdwalen. Na deze interessante stop hadden Garance, Johanna en ik nood aan wat ontspanning. Dat betekent shoppen! Winkels zijn er in overvloed in Wellington. Van tweedehandswinkeltjes tot de grootste en bekendste merken, alles is aanwezig. Het was al laat toen we aan het huis van George en Carey aankwamen. Toen we ook onze buikjes vulden, toonde George één van de coolste dingen ooit! Hij en zijn vrouw werkten als ontwerpers aan 'The Hobbit'. Als dank voor hun werk kregen ze na afloop van de films een echt zwaard met elfse inkervingen. Het was geweldig om dit rekwisiet te bewonderen en vast te houden. Een uitstap naar Wellington kon niet mooier zijn! Ik keek al uit naar de volgende dag. Dag 5: Wellington deel 2 31/08/2016 Wakker worden met een uitkijk over een ontwakende stad is prachtig. Samen met Carey besloten we om een strandwandeling te maken. Het Breaker Bay lag er verlaten bij toen wij aankwamen. Hoe een strand van de hoofdstad zo prachtig kan zijn, is ongelofelijk! Voor we terug naar het Zuidereiland zouden vertrekken, hadden we nog even de tijd om voor een laatste keer de stad te bezoeken. We namen de tijd om langs het parlementsgebouw, de universiteit en Cuba Street te wandelen. We aten in een food court waar alle soorten eten werden vertegenwoordigd. Van Thais naar Indisch en vergeet de vele soorten Chinees niet! Jammer genoeg was onze tijd in Wellington veel te snel op. Vroeg in de namiddag klommen we op de Ferry naar Pickton. Door een vertraging kwamen we pas om 20 uur aan. Mary bracht ons, vier uitgeputte maar vrolijke mensen, van Pickton naar Nelson waar we twee uur later aankwamen. Een goed avondmaal werd gevolgd door een lange, verdiende slaap. Dag 6: Nelson en Nelson Lakes 01/09/2016 Na twee heel vermoeiende dagen sliepen we tot ver voorbij de middag. Niet alleen de late avond van daarvoor, maar ook de vele andere uitstappen van de voorbije dagen zorgen ervoor dat we onszelf allemaal uitzonderlijk moe voelden. Toch rolden we uit bed en aten iets wat je kan beschrijven als ontbijt/10 uurtje/lunch/vroeg vier uurtje. Elsie, die net gedaan had met haar netbal wedstrijden, zou vanaf nu mee reizen. Onze eerste stop was het WOW museum. WOW staat voor World Of Wearable art. Zoals je dus kan vermoeden, werden er vele vreemde, bizarre en ongelofelijke kostuums(of hoe je het ook moet noemen) tentoon gesteld. Een absoluut unieke ervaring! De nacht viel toen we naar The Nelson Lakes reden. Half in slaap merkte ik de druppels die op de ruit van de auto tokkelden. Ik werd wakker door de geur van pizza die de auto vulde. Met een gevulde maag kroop ik in mijn bed. Dag 7: Punakaiki 02/09/2016 Normaal gezien hadden we het plan om deze dag te wandelen in het Abel Tasman National Park. Door de slechte weersomstandigheden en omdat iedereen uitgeput was, besloten we om iets anders te doen in de plaats daarvan. 's Ochtends maakten we een wandeling naar het meer dat op 10 minuten lag. De stilte en verlatenheid maakte een diepe indruk op ons allemaal. Hoewel ik al bijna twee maanden in Nieuw Zeeland verblijf, raak ik nog steeds niet gewoon aan de prachtige natuur. We zetten onze reis verder richting het zuiden. De lange weg naar Punakaiki werd regelmatig onderbroken door leuke stops. Zo bezochten we een hangbrug die over de rivier Buller Gorge loopt. Dit is de langste hangbrug in heel Nieuw Zeeland! Voor zij die te kampen hadden met hoogtevrees (zoals Mary) is het een echte nachtmerrie. Gelukkig werd het voor de rest een geweldige stop. Iets verder op onze weg namen we de tijd om onze benen te strekken. Letterlijk en figuurlijk! We wandelden een tocht met de naam 'Cave Creek'. Deze 3 uur durende wandeling liep door een dichtbegroeid bos tot aan een riviertje. Als iemand me zou gezegd hebben dat we in het regenwoud zaten, zou ik hem geloofd hebben. Nieuw Zeeland heeft echt alles te bieden; van een regenwoud tot besneeuwde bergen, uitgestrekt platteland en tropische stranden. Het laatste brachten we een bezoekje op onze weg naar Punakaiki. Na alweer een vermoeiende maar geweldige dag viel de nacht weer veel te snel. Dag 8: Pancake Rocks and Blowholes 03/09/2016 De voorlaatste dag begon al geweldig. Garance en ik besloten om voor het ontbijt nog even naar het strand te wandelen. Het uitzicht was prachtig! Hoewel de zee die dag zeer rustig was, verraste een grote golf ons. Zo kwam het dat we tot aan onze heupen nat waren toen we aan het ontbijt aankwamen. Dit zorgde natuurlijk voor een grappig begin van de dag. Wat stond er deze dag op de planning? Allereerst de Pancake Rocks. Deze mooie rotsen in de vorm van pannenkoeken zijn in Nieuw Zeeland bijna zo bekend als The All Blacks. Een wandeling langs deze natuurfenomen die je gemakkelijk in een kwartiertje kan wandelen duurde voor ons anderhalf uur en zorgde voor bijna 200 foto's. Op naar de volgende stop. In een stadje met de naam Hokitika was het nationale kiwi centrum gelegen. Hoewel er maar 1 kiwi aanwezig was, vond ik het zeker de moeite waard. Dit kleine beestje is bijna uitgestorven. De Nieuw Zeelanders doen er alles aan om deze beestjes te redden. Wij mochten kijken hoe een kiwi werd gevoederd. Toen de avond bijna viel genoten we nog even van het warme zonnetje op het strand van Hokitika. Toen werd het tijd om naar onze overnachting te rijden: de boerderij van Mary's vader. Deze rustieke boerderij van een aantal kilometers groot en omringd door vele koeien viel iedereen in slaap. Dag 9: There and back again 04/09/2016 De laatste dag kwam veel te snel. Hoewel het de hele dag regende, deden we een aantal leuke dingen. Het eerste is dat Garance, Johanna, Elsie en ik in de laadbak van een auto mochten kruipen. De chauffeur reed met een hoge snelheid over een verlaten straat. Hoewel dit eigenlijk gevaarlijk is, hadden we allemaal plezier. Door de extreme hoeveelheid regen, moesten watervallen meer water dan normaal slikken. Op de weg naar huis stopten we om één ervan te bezoeken. Toen was het tijd om voor een laatste keer in de auto te stappen. Ik kon het bijna niet geloven dat dit het einde was van deze reis! Een reis die voor nieuwe vriendschappen gezorgd heeft. Een reis waarin ik zoveel heb bijgeleerd. Een reis waarin ik zoveel prachtige plaatsen heb gezien en geweldige mensen heb ontmoet. Een rondreis die ik nooit zou vergeten! It was amazing! Thanks to everyone who was involved in making this trip a great one!
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
Welkom op mijn blog!Hallo allemaal! Mijn naam is Amber. Het grootste deel van mijn leven heb ik gedroomd om de wereld rond te reizen. Toen ik de kans kreeg om naar Nieuw Zeeland te gaan als een uitwisselingsstudent, heb ik deze met beide handen gegrepen. Via deze weg zal ik mijn avonturen met jullie delen. Archieven
Mei 2017
|