Ik had nooit gedacht dat ik het zou zeggen, maar school is cool!
Maandagochtend verzamelden alle internationale studenten zich op school. We vonden elkaar allemaal heel snel. Dat kwam omdat de 'lokale' studenten een uniform droegen. Iedereen babbelde uitbundig. Wij, alle uitwisselingsstudenten of ook wel internationals genoemd, zijn samen aan dit avontuur begonnen. We hebben dezelfde ervaringen zoals afscheid nemen van mensen in je thuisland. Dit hebben de andere studenten niet moeten doen. Hierdoor ontstond er al snel een goede band tussen de 'internationals'. Na een korte kennismaking werden we alle kanten op getrokken. Van een rondleiding op school naar het passen van het bijzonder 'mooie' uniform, dan verder naar een korte engelse test. De eerste schooldag vloog voorbij. De tweede dag was ook veel te snel om. In de voormiddag werden we gedropt in het centrum van Queenstown. Daar hadden we de opdracht om alles te kopen wat we nodig hadden zoals een boekentas, Nieuw Zeelandse SIM-kaart, onze skipas, schoolboeken... In de namiddag werden we getrakteerd op een gondola-rit naar het hoogste punt van Queenstown. Boven konden we genieten van het prachtige uitzicht. Ook mochten we twee ritjes maken met 'the Luge'. Dit zijn een soort gocars waarmee je razendsnel de berg afrijd. Het was amazing! De derde schooldag was al wat serieuzer. Uiteindelijk moesten ook de uitwisselingsstudenten de lessen volgen en een uniform dragen. De Nieuw Zeelandse studenten zijn zeer open en nieuwsgierig. Ze vroegen mij vanalles over het verre België. In hun ogen komt het over als een exotisch land in Europa. Wat wij als Belgen ook over Nieuw Zeeland denken. Het was geweldig om verhalen uit te wisselen. Na de vierde schooldag besloten we om nog wat langer in Queenstown te blijven. We kochten een hot chocolate in de Starbucks, aten koekjes in de Cookie Bar en praatten in de McDonald's. Het was heel leuk. Op vrijdag ging alles al vlotter. De zoektocht naar de klaslokalen duurde minder lang. Ik herkende meer mensen en de lessen werden interessanter. Na school besloot ik om mijn eigen skies, skiebotten en stokken te kopen. Hierdoor kan ik zelf kiezen wanneer en waar ik wil gaan skiën. Dat is dan ook wat ik zaterdag heb gedaan. Het weer zaterdag was wisselvalig. Soms regen, soms zonneschijn. Samen met een paar vrienden hadden we afgesproken om te gaan skiën. Elke zaterdagavond wordt er 'nachtskiën' geörganiseerd. Omdat ik dat nog nooit had gedaan, wou ik het absoluut eens proberen. We vertrokken met de bus richting Coronet Peak. Daar skieden we terwijl de nacht langzaam viel. Door het wisselvallige weer kregen we eerst een sneeuwstorm te verwerken. Nog geen uur later was er geen wolkje te bespeuren. Wat een geweldige ervaring!
0 Reacties
Nieuw Zeeland! Hoe lang heb ik daar wel niet naar uitgekeken? Vier lange vluchten had ik nodig om er eindelijk aan te komen. Van Zaventem naar Abu Dhabi, dan naar Melbourne, op naar Auckland en ten laatste richting Queenstown. Na een reis van 48 uur landde ik eindelijk in een stadje dat het komende jaar mijn thuis zal zijn. Op de luchthaven ontmoette ik mijn gastpapa. Hij was meteen zeer vriendelijk en open. In de auto vertelde hij me met veel enthousiasme waar we telkens voorbij reden. Jammer genoeg was het pikkedonker, dus veel heb ik niet gezien. Thuis aangekomen ontmoette ik ook mijn gastmama. Ze was meteen zeer behulpzaam. Na een korte rondleiding en een aangenaam gesprek kroop ik uitgeput in mijn bed.
De volgende ochtend opende ik nieuwsgierig mijn gordijnen. Ik had wel een mooi landschap verwacht maar van wat ik toen zag, viel mijn mond open! De grootse berg werd afgetekend op een helder blauwe achtergrond. Het was net zoals in de films! De top van de berg was bedekt met een dikke laag witte sneeuw. Hoe meer je naar de voet ging, hoe groener de planten werden. Ik denk niet dat ik al ooit iets zo puur natuur heb gezien. Ik kon dan ook niet geloven dat er nog geen huis op gebouwd stond. Aangezien mijn gastouders gingen werken, zat ik alleen thuis met een andere uitwisselingsstudent die ik nog niet ontmoet had. Tijd om dat te doen. Ong is een vriendelijke Thai die ook het huis deelt. Hij stelde voor om iets meer van de stad te gaan zien, daarom nam hij mij mee naar de rivier. Een wandeling van maar liefst anderhalf uur! Dat had hij op voorhand er natuurlijk niet bijgezegd! Het water van deze rivier en van het meer Wakatipu is zo zuiver dat je er van kan drinken zonder te filteren. 's Avonds ontmoette ik ook nog het jonge kindje van het koppel. Ze is een levendig meisje dat zo schattig is dat ik haar zou kunnen adopteren! De volgende dag ging ik ziplinen! Mijn gastpapa regelde een plaatsje voor mij. Zo kwam het dat ik tijdens de middag de Gondola (kabelbaan) naar een hoger plaatsje van Queenstown nam. Vanaf daar begon de Zipline. Met een groep van 12 personen raasden we door de bomen naar beneden. Telkens weer kregen we een prachtig uitzicht van de stad, het meer en de bergen te zien. Ik zou het zonder twijfel opnieuw doen! Het volgende avontuur ... SCHOOL! Ik ben al benieuwd! Na veel wachten is het eindelijk zover! Ik vertek naar Nieuw Zeeland. De laatste paar weken kan ik het best beschrijven als een rollercoaster van emoties. Na het afstuderen van het middelbaar had ik nog twee weken voor ik vertrok naar Nieuw Zeeland. Tijd genoeg om alles op tijd te regelen. Aangezien ik maar 23 kg mocht meenemen in mijn valies, werd inpakken al een eerste opstakel. Na vele keren terug uit- en inladen, kreeg ik deze op 22,8 kg. Handbagage werd ook tijdig gemaakt. Aangezien het nu in Nieuw Zeeland winter is, nam ik dus enkel wintergerief ingepakt.
Toen begon het zwaarste gedeelte van mijn vertek: afscheid nemen! Al snel werd ik verrast door een verrasingsfeest dat door vrienden/zussen van het waterballet werd georganiseerd. Het was een geweldig feest. We aten bbq, keken naar de wedstrijd België-Hongarije en hielden een chocolate milk party in het midden van de nacht. Dankjewel girlz, het was GE-WEL-DIG! Ook van mijn familie ging ik afscheid nemen. Ik reisde helemaal naar Limburg met de trein. Heel de familie kwam samen! Aangezien we met zo veel zijn, is dat meestal een hele uitdaging. Het was een toffe dag! Het was leuk om ze nog eens allemaal te zien voor mijn vertrek. Daarna had ik nog afgesproken met schoolvrienden/partyparty. We hadden samen afgesproken om gezellig naar de cinema te gaan. Maar... zonder dat ik het wist, hadden ook zij een verrasingsfeest georganiseerd! Samen hebben we veeeeel gegeten en nog meer gelachen! Ik heb mij superhard geamuseerd! Thanks meisjes! Maar toen kwam het: vertrekken! Thuis nam ik afscheid van Yinte, mijn oma en opa. Samen met mijn ouders, Lars, Aube en Celine vertrok ik met een toch wel klein hartje naar Zaventem. We hebben nog goed gebabbeld. Daarna was het de tijd om in te checken, foto's te nemen, echt afscheid nemen (ja, er zijn traantjes gevallen) en te vertrekken! Het was moeilijk om weg te stappen van de mensen die je graag ziet wetende dat je ze voor een jaar niet meer zal zien. Gelukkig was ik niet de enige die deze stap moest maken. Samen met de andere uitwisselingsstudenten liepen we naar de douane. De eerste stap van een groot avontuur! |
Welkom op mijn blog!Hallo allemaal! Mijn naam is Amber. Het grootste deel van mijn leven heb ik gedroomd om de wereld rond te reizen. Toen ik de kans kreeg om naar Nieuw Zeeland te gaan als een uitwisselingsstudent, heb ik deze met beide handen gegrepen. Via deze weg zal ik mijn avonturen met jullie delen. Archieven
Mei 2017
|